Demencja jest chorobą starczą, występująca w różnych formach. Przy tym schorzeniu można spotkać częste zmiany nastroju, percepcji czy zachowania. Zwykle te zmiany w początkowym stadium są niewielkie, ale później mogą mieć wpływ na codzienność. Często w ogłoszeniach można znaleźć informacje o demencji u podopiecznego czy podopiecznej. Jak to wygląda w praktyce? Jak takimi osobami się opiekować?
Czym jest Demencja?
Na początku warto podkreślić, iż demencja nie jest naturalną częścią procesu starzenia, a chorobą, która najczęściej występuje w wieku dojrzałym. Można przypisać szereg objawów tego schorzenia:
-trudności w zapamiętywaniu niedawnych wydarzeń
-zadawanie tych samych pytań w krótkich odstępach czasu
-problem z dobieraniem właściwych słów
-odkładanie przedmiotów w nietypowe miejsca
-trudności z koncentracją i podejmowaniem prostych decyzji
-trudności z ustaleniem bieżącej daty
-gubienie się, dezorientacja w miejscu i czasie
-trudności w liczeniu, np. przy płaceniu za zakupy
-nagłe zmiany nastrojów.
-urojenia
-trudności z mówieniem
-nietypowe zachowania
-i wiele wiele innych.
Wynikają one z nieprawidłowej pracy mózgu. Demencji jest wiele rodzajów: choroba Alzheimera, demencja naczyniowa, otępienie z ciałami Lewyego czy otępienie czołowo-skroniowe. Objawy mogą mieć różne nasilenie i intensywność. Choroba ta jest nieuleczalna i rozwija się przez wiele miesięcy czy lat.
Jak rozmawiać z podopiecznym cierpiącym na demencję?
Osoby z demencją mają często problem z komunikacją, co może powodować osamotnienie, lęki, depresję czy inne schorzenia. Warto rozmawiać z takimi osobami w miarę możliwości jak najczęściej, lecz nie być natarczywym. Ważną częścią rozmowy jest także komunikacja niewerbalna, która ułatwia kontakt z chorym. Wskazana jest cierpliwość, uprzejmość i aktywna pomoc podczas rozmowy. Opłaca się mówić do podopiecznego po imieniu zwracając uwagę na tempo konwersacji czy wspomnianą wcześniej komunikację niewerbalną. Osoby dotknięte tą chorobą będą czuły się zagubione, gdy podczas dyskusji pojawią się nerwowe kwestie, krzyk czy pretensjonalny ton. Warto się wystrzegać tego typu zachowań i tworzyć przyjazną atmosferę z podopiecznym. Pożądane byłoby także usunięcie różnych rozpraszaczy (np. wyłączyć grające radio, czy telewizję), mówienie wyraźniej i wolniej niż zwykle starając się utrzymywać kontakt wzrokowy oraz starać się mówić krótko, używając pytań na które można odpowiedzieć tak lub nie.
Jaka aktywność dla seniora chorego na demencję?
Przy opiece nad chorym na demencję warto organizować ciekawe zajęcia – np. pomoc podczas przygotowania sałatki do obiadu, czy różne gry pamięciowe. Pozwolą na utrzymanie umiejętności poznawczych czy pamięciowych na odpowiednim poziomie, zachęcą do wspólnego spędzania czasu, wprowadzą różnorodność w cyklu dnia. Także warto instruować takie osoby co będziemy w danym momencie robić. Np. Podczas ubierania się do spaceru warto mówić do seniora: „Teraz pomogę Ci ubrać kurtkę, a następnie prawego buta. „.Dobrze jest jeśli opiekun tłumaczy podopiecznemu, podpowiada i aktywnie uczestniczy w konkretnej czynności. Senior przez to poczuje się pewniej i chętniej będzie angażował się w różne czynności.
Możemy osobę z demencją zaangażować w codzienne czynności w domu: składanie ręczników, wcześniej wspominania pomoc przy sałatce do obiadu, pomoc przy prostym deserze, wycieranie kurzy czy ozdabianiu różnych wypieków. Także warto tworzyć inne zajęcia: np. wycinanie z gazet ciekawych artykułów, zdjęć, pudełka wspomnień, rozwiązywanie supłów, origami czy różne gry planszowe – np. chińczyk ,Jenga, puzzle.
O czym warto pamiętać przy osobach z demencją?
Przy seniorze cierpiącym na demencję warto pamiętać o kilku kwestiach. Po pierwsze warto poprawić otoczenie na bardziej przyjazne i kontrastujące aby łatwiej było dostrzec zmiany (np. do jasnych ścian użyć ciemnych pościeli do łóżka, ważne rzeczy w jednym miejscu, małe światło na wieczór przy łazience, wyraźnie zaznaczona data w kalendarzu itd.). Po drugie niezbędna jest cierpliwość i uprzejmość i pozytywna atmosfera podczas rozmów czy codziennych czynności. I na końcu najważniejsza kwestia – by pomagać seniorowi, być przy nim co pozwoli na szybszą i łatwiejszą reakcję ze strony opiekunki na różne sytuacje.
Źródła: